مطالبه‌گری تلاشیست در جهت رسیدن به جامعه پیشرو و قانونمند و از ویژگی‌های یک جامعه و حکومت منطبق بر اسلام است.
مطالبه‌گری به معنی تلاش برای احقاق حق و بیان کاستی‌ها است که اسلام به آن امر به معروف و نهی از منکر گفته و بر تبعات ترک آن تاکید فراوان کرده است.
زمانی که مطالبه‌گری در میان مسئولین و مردم امری ضروری تلقی شود و شنیدن خواسته‌های مردم و پاسخگویی نهادینه شود در چنین جوامعی رابطه دولت و مردم دو سویه و برابر می‌شود و یک جامعه مردم‌سالار به معنای واقعی کلمه شکل می‌گیرد.
شهرستان گناوه به نسبت سال‌های گذشته در زمینه مطالبه‌گری روند رو به رشدی داشته و ایجاد تشکل‌ها و انجمن‌های کارگری، ملوانی و ..، آینده و افقی روشن را در مسیر مطالبه‌گری این شهرستان نشان می‌دهد.
رفته رفته با رشد و ارتقاء سطح فکری جامعه و تعدد فضاهای رسانه‌ای و اجتماعی، دولت‌ها نیز همسو با این رشد خود را موظف به تامین، اجرا و پاسخگویی به مردم کرده‌اند و همانطور که همه ما در سطوح مختلف، رشد مطالبه‌گری را در جامعه حس کرده‌ایم می‌بایست با تقویت روحیه مطالبه‌گری این نوع نگرش را به جامعه تزریق نماییم.
مقام معظم رهبری بر امر مطالبه‌گری تاکید فراوان دارند و در این رابطه می‌فرمایند ” همه همت ما باید این باشد که روحیه مطالبه، خواستن و مدعا داشتن در زمینه‌های گوناگون را در نسل جوان کشورمان گسترش دهیم.”
خوشبختانه امروزه و با رویکرد مطلوب دولت به امر مطالبه‌گری، انتخاب مسئولین از طبقه مردمی و حضور مسئولین در کف جامعه، مطالبه‌گری دیگر مختص یک طبقه خاص با یک سطح علمی متفاوت نیست و این امر مهم در تمام سطوح اجتماعی جامعه نمود پیدا کرده است.
البته در مسیر رسیدن به اهداف بزرگ آفت‌ها همیشه وجود دارند که اگر آفت‌شناسی صحیح صورت نگیرد از مسیر اصلی منحرف شده و قطعا به نتیجه دلخواه نخواهیم رسید.
مثلا وقتی مطالبه‌گری را با دستیابی به شهرت اجتماعی، جناح، منفعت‌های شخصی و انتقام‌های سیاسی معامله کنیم در حقیقت این واژه مقدس را به ابتذال کشیده‌ایم.
پس همانطور که مطالبه‌گری ما را به مطلوب نزدیک می‌کند تلفیق آن با آفت‌ها نیز وضعیت موجود را از ایده‌آل دور خواهد کرد و در درازمدت نه به مطلوب خواهیم رسید و نه از مورد معامله رضایت خواهیم داشت.
