در خبرهای گذشته متنی تحت عنوان سفری پر منفعت و سهمی به نام هیچ برای جاشو، از پایگاه خبری خاکریز شهر گناوه منعکس شد به امید آنکه دغدغه‌ی مهم این قشر زجرکشیده‌ی شهرستان شنیده شود و در جهت بهتر شدن کیفیت زندگیشان گام مؤثری برداشته شود. قشری که تمام سختی‌های دریا را به جان می‌خرد تا از نعمت الهی و حرفه‌ای که در آن تخصص دارد روزی حلال بر سر سفره‌ی خانواده‌ی خود ببرد.
به گزارش پایگاه خبری خاکریزگناوه طبق مطالبات مردمی و بررسی انجام شده ظاهرا مسئولین نه تنها توجهی به این قشر نمی‌کنند که حتی اهمیتی به مصوبات دولتی نیز نمی‌دهند. قوانینی که با تقلاها و تلاش‌های زیاد به تصویب می‌رسد، اما جهت اجرایی شدن سالها به طول می‌انجامد. براستی آیا این مزایای ثابت و حقوق ماهیانه‌ی مسئولین است که چشم آنها را بر روی درد و رنج مردم می‌بندد؟ اگر چنین نیست پس چه عواملیست که بار دیگر صدای مظلومانه‌ی ملوانان را درآورده است؟ صدایی که می‌تواند هر وجدانی را بیدار کند.
سال گذشته با کش و قوس‌های فراوان و فریاد خاموش جاشوهای زحمتکش شهرستان و استان، طبق مصوبه‌ای قرار بر این شد که پس از اولین سفر لنج‌ها، حقوق و دستمزد ملوانان افزایش پیدا کند. اگر چه این مصوبه به تأیید اداره‌ی کار نیز رسیده‌است، ولی جهت بررسی مجدد ظاهرا بار دیگر قصد تشکیل جلسه‌ای دارند که قریب به یکسال است به بهانه‌های مختلف هنوز هم برقرار نشده‌است. با وجود آنکه سوال اساسا این است که جلسه‌ی مجدد جهت بررسی مصوبه ادارات چه منظوری دارد، اما نامه‌نگاری‌های مختلف از صنف ملوانان به طور مکرر به ادارات مربوطه ارسال می‌شود که با بی‌توجهی مواجه می‌شوند
علاوه‌بر افزایش حقوق کارگران طبق مصوبه‌ی ۱۳۹۹ ادارات دولتی، شاهد افزایش ۳۹ درصدی حقوق کارگران در سال جدید بودیم که به تصویب مجلس شورای اسلامی نیز رسید، اما اداره‌ی کار نسبت به این موضوع نیز سهل‌انگاری کرده‌است. چرا که قشر مظلون ملوانان از این مورد نیز بی‌بهره ماندند و کسی هم در جهت رساندن صدای این عزیزان تلاشی نمی‌کند. آیا خانواده‌های این قشر زحمتکش مرزنشین توان تحمل فشار اقتصادی ناشی از بی‌اعتنایی مسئولین را دارند؟ مگر نه این است که مسئول دولتی باید خادم مردم باشد؟ قریب به یکسال از مصوبه‌ی گذشته، و نزدیک به پنج‌ماه از مصوبه‌ی دولت می‌گذرد و هیچ قدمی در جهت رفع مشکلات حقوقی مرزنشینان برداشته نشده است.
با وجود نزدیک به ۱۲۰۰ ملوان بومی این شهرستان، لنج‌داران که باید گفت در هر سفر سود کلانی می‌برند، جهت منفعت بیشتر و دور زدن مصوبات دولتی، از ملوانان غیر بومی استفاده می‌کنند که بتوانند حقوق و مزایای کمتری نسبت به نیروهای بومی پرداخت نمایند. با ساماندهی و مدیریت عزیزان بومی می‌تواند بنیان خانواده‌های شهر را مستحکم کنند چرا که تحکم این امر مهم، پیشرفت شهر را نشان خواهد داد. ولی چرا هیچ‌کدام از مسئولین از فرماندار شهرستان گرفته تا رئیس اداره‌ی کار، به این موضوع مهم نیز بی‌توجه هستند؟ تا کی قرار است چنین اتفاقات ناخوشایندی در شهر رخ دهد و مسئولین هیچ واکنشی نشان ندهند؟ آیا وقت آن نرسیده که تحرکی انجام پذیرد؟
نماینده‌ی مردم شریف بوشهر، گناوه و دیلم، استاندار محترم بوشهر، فرماندار شهر گناوه، این مطالبات به حق ملوانان را جدی بگیرید و هرچه سریع‌تر در جهت خواسته‌هایشان اقدامات لازم را انجام دهید. بهانه‌های واهی و تعلل در اجراییات قابل پذیرش نیست. از ریاست اداره‌ی کار نیز درخواست می‌گردد به موضوعات مهم و دغدغه‌های شغلی مردم عزیز توجه نماید، چرا که این روند، موجب فشار اقتصادی بر قشر بزرگی از جامعه می‌شود و سرانجامی جز بیکاری، فقر، معضلات اجتماعی و افزایش نارضایتی‌ها در پی نخواهد داشت.
